Babblings of the BITTERBITCH...
dahil nauubusan na ako ng space sa inbox ko para sa lahat ng love kong quotes e i might as well post them here na lang...gagawin ko na ito every week para maganda...nakaRANK na rin siya from 1-3.
1. "I can't be a DUMMY if I know deep within me I'm REAL... Yet, some people may misunderstood me, don't recognize my existence, and don't even bother to take a simple glimpse of my worth... But this is what I want to say... WHAT YOU SEE IS NEVER WHAT YOU GET, JUDGE ME? Well, it depends on WHAT YOU SEE... But, KNOWING ME? Is your creativity to look deeper, peel whatever cover you could see, because deep within me is WHAT MAKES ME HUMAN, NOT PERFECT, JUST THE REAL ONE!" (from INTER.ACT_lurdz)
2. ako...parang saranggola lang...laging malayo...sau...pero...may tali ako...na nag-uugnay...sa atin...yun..ay hawak mo...kaya pag nawala ako...tandaan mo...kaw ang...bumitaw...HINDI AKO! (from INTER.ACT_lurdz)
3. may mga bagay na ayaw mo isipin...pero di mo naman kayang kalimutan... bagay na ayaw mo nang ituloy...pero takot kang wakasan...yun bang ayaw mo ng umasa...pero gusto mo pa rin maghintay... (from goddess)
till next week...
Tuesday, September 12, 2006
Friday, September 01, 2006
Art of Letting Go
ART OF LETTING GO
Put away the pictures
Put away the memories
I’ve poured over and over
Through my tears
I’ve held them till I’m blind
They kept my hope alive
As if somehow that might keep you here
Once you believed in a love forever more
How do you leave it in a drawer
Now here it comes
The hardest part of all
Unchain my heart that’s holding on
How do I start to live my life alone
Guess I’m just learning
Learning the art of letting go
Try to say it’s over
Say the word goodbye
But each time it catches in my throat
Your still here in me
And I can’t set you free
So I hold on to what I wanted most
Maybe someday we’ll be friends forever more
Wish I could open up that door
Now here it comes
The hardest part of all
Unchain my heart that holding on
How do I start to live my life alone
Guess I’m just learning
Learning the art of letting go
Watching us fade
What can I do
But try to make it through the pain
Now one more day without you
Where do I start to live my life alone
I guess I’m learning
Only learning
Learning the art of letting go
*WALA NA SIYA!
OO! Tuluyan na akong nilisan ng aking BUDDY na si KATE!
Noong pinili ko siya para maging BUDDY, that moment pa lang ay may doubt na ako sa kanya. Laging 50/50 ang tingin ko sa kanya at sa pag-stay niya sa AA. Pero kinalimutan ko iyon. Nagrisk lang ako na baka sakali...gumana ang nurturing, loving and BENDING POWERS ko sa kanya.
At naging apprentice na nga siya. Hindi ko ginawa iyong usual attack ko. ANg atakeng ginamit ko kay EDGE at sa lahat ng apprentices...firm, strict, BITCH. Ramdam ko kasi na hindi siya madaling kumuha ng mga mura at criticisms. And besides, kapag akong sarili niyang BUDDY ay winarla pa siya baka lalong panghinaan ng loob ang bata at mag-quit. Lahat ng kaya kong gawin ay ginawa ko...to the point na feeling ko naninibago na ako sa sarili ko. MAsyado ko siyang inispoil at naging mabait ako sa kanya sobra. Lahat ng magagawa ko para maassure siya na AA is ready and very willing to accept him nio matter what ay ginawa ko.
Akala ko enough na iyon. For the Nth time ay nagkamali na naman ako ng pagaassume sa mga taong mahal ko. Akala ko mamomold ko sila sa gusto kong mangyari a kanila. Nakalimutan ko na naman na iba-iba pala tayo. May kanya-kanya tayong way ng pagdideal sa mga bagay.
At ganun na nga ang naging way ni KATE ng pagdideal sa so called pressures ng AA...ang pagkuQUIT.
Kahit nga alam ko na sa sarili ko na final na ang decision niya ay pinilit ko pa rin siya. Hindi ko mabilang ang text messages na sinend ko sa kanya na halos magmakaawa na ako. Nagdikit din ako ng sangkatutak na papel sa classroom nila saying na wag siya mag-quit at mahal ko siya. Pero nag-end up pa siya na kinrumple niya ang mga iyon.
Masakit...masakit dahil mahal ko siya.
Para ko na siyang lil sis,o pde ring anak...
AT mas masakit dahil nirisk kong ipakita ang vulnerable at soft side ko sa kanya na di ko usually pinapakita para lang mapagstay ko siya.
PERO wala pa rin...
Ganun talaga siguro kapag nagmamahal ka...
KAILANGAN mo lang sila matutunang PALAYAIN at pabayaang sumaya.
para kay KATE:
BUDDY, mamimiz kita! Mahal ka ng BUDDY sobra!
Pero sana matutunan mo someday na hindi lahat ng bagay ay nakukuha ng madalian. You cant acquire fame in a snap. Lahat kailangan paghirapan. Lahat dapat pinagtitiyagaan. MAs masarap kasi ang tagumpay kapag kasama doon ang balde-baldeng luha at dugo na nawala sayo para lang makuha iyon. Dapat matuto ka ring makipagcompromise sa mga tao. Hindi sa lahat ng pagkakataon ay ikaw na lang ng ikaw.
Masakit...pero ganoon talaga siguro...
Masakit kasi UMASA ako sa mga salita mo na hindi ka magkuQUIT at mamahalin mo ang organisasyong MAHAL ko at BUMUBUHAY sa akin.
HINDI ako nagsisisi na pinili kita.
Masaya ako na kahit sa sandaling panahon ay nagkakilala tayo.
Siguro paglipas ng mga araw ay magiging okay rin ang lahat sa atin.
PERO sa ngayon...hindi pa nararapat..hindi ko pa kaya!
Hindi sa naapektuhan ako pag nakikita kita...Natatakot ako na kung ano magawa ko sayo na pagsisisihan ko dahil baka masaktan kita...be it physical or emotional...
Hayaan na lang muna nating mamuhay tayong dalawa sa katahimikan.
*HINDI AKO GALIT o r whatsoever...huwag mo lang akong i-provoke...dahil makikita mo ang hinahanap mo...
MAHAL na MAHAL kita BUDDY!
-MALDITA
Put away the pictures
Put away the memories
I’ve poured over and over
Through my tears
I’ve held them till I’m blind
They kept my hope alive
As if somehow that might keep you here
Once you believed in a love forever more
How do you leave it in a drawer
Now here it comes
The hardest part of all
Unchain my heart that’s holding on
How do I start to live my life alone
Guess I’m just learning
Learning the art of letting go
Try to say it’s over
Say the word goodbye
But each time it catches in my throat
Your still here in me
And I can’t set you free
So I hold on to what I wanted most
Maybe someday we’ll be friends forever more
Wish I could open up that door
Now here it comes
The hardest part of all
Unchain my heart that holding on
How do I start to live my life alone
Guess I’m just learning
Learning the art of letting go
Watching us fade
What can I do
But try to make it through the pain
Now one more day without you
Where do I start to live my life alone
I guess I’m learning
Only learning
Learning the art of letting go
*WALA NA SIYA!
OO! Tuluyan na akong nilisan ng aking BUDDY na si KATE!
Noong pinili ko siya para maging BUDDY, that moment pa lang ay may doubt na ako sa kanya. Laging 50/50 ang tingin ko sa kanya at sa pag-stay niya sa AA. Pero kinalimutan ko iyon. Nagrisk lang ako na baka sakali...gumana ang nurturing, loving and BENDING POWERS ko sa kanya.
At naging apprentice na nga siya. Hindi ko ginawa iyong usual attack ko. ANg atakeng ginamit ko kay EDGE at sa lahat ng apprentices...firm, strict, BITCH. Ramdam ko kasi na hindi siya madaling kumuha ng mga mura at criticisms. And besides, kapag akong sarili niyang BUDDY ay winarla pa siya baka lalong panghinaan ng loob ang bata at mag-quit. Lahat ng kaya kong gawin ay ginawa ko...to the point na feeling ko naninibago na ako sa sarili ko. MAsyado ko siyang inispoil at naging mabait ako sa kanya sobra. Lahat ng magagawa ko para maassure siya na AA is ready and very willing to accept him nio matter what ay ginawa ko.
Akala ko enough na iyon. For the Nth time ay nagkamali na naman ako ng pagaassume sa mga taong mahal ko. Akala ko mamomold ko sila sa gusto kong mangyari a kanila. Nakalimutan ko na naman na iba-iba pala tayo. May kanya-kanya tayong way ng pagdideal sa mga bagay.
At ganun na nga ang naging way ni KATE ng pagdideal sa so called pressures ng AA...ang pagkuQUIT.
Kahit nga alam ko na sa sarili ko na final na ang decision niya ay pinilit ko pa rin siya. Hindi ko mabilang ang text messages na sinend ko sa kanya na halos magmakaawa na ako. Nagdikit din ako ng sangkatutak na papel sa classroom nila saying na wag siya mag-quit at mahal ko siya. Pero nag-end up pa siya na kinrumple niya ang mga iyon.
Masakit...masakit dahil mahal ko siya.
Para ko na siyang lil sis,o pde ring anak...
AT mas masakit dahil nirisk kong ipakita ang vulnerable at soft side ko sa kanya na di ko usually pinapakita para lang mapagstay ko siya.
PERO wala pa rin...
Ganun talaga siguro kapag nagmamahal ka...
KAILANGAN mo lang sila matutunang PALAYAIN at pabayaang sumaya.
para kay KATE:
BUDDY, mamimiz kita! Mahal ka ng BUDDY sobra!
Pero sana matutunan mo someday na hindi lahat ng bagay ay nakukuha ng madalian. You cant acquire fame in a snap. Lahat kailangan paghirapan. Lahat dapat pinagtitiyagaan. MAs masarap kasi ang tagumpay kapag kasama doon ang balde-baldeng luha at dugo na nawala sayo para lang makuha iyon. Dapat matuto ka ring makipagcompromise sa mga tao. Hindi sa lahat ng pagkakataon ay ikaw na lang ng ikaw.
Masakit...pero ganoon talaga siguro...
Masakit kasi UMASA ako sa mga salita mo na hindi ka magkuQUIT at mamahalin mo ang organisasyong MAHAL ko at BUMUBUHAY sa akin.
HINDI ako nagsisisi na pinili kita.
Masaya ako na kahit sa sandaling panahon ay nagkakilala tayo.
Siguro paglipas ng mga araw ay magiging okay rin ang lahat sa atin.
PERO sa ngayon...hindi pa nararapat..hindi ko pa kaya!
Hindi sa naapektuhan ako pag nakikita kita...Natatakot ako na kung ano magawa ko sayo na pagsisisihan ko dahil baka masaktan kita...be it physical or emotional...
Hayaan na lang muna nating mamuhay tayong dalawa sa katahimikan.
*HINDI AKO GALIT o r whatsoever...huwag mo lang akong i-provoke...dahil makikita mo ang hinahanap mo...
MAHAL na MAHAL kita BUDDY!
-MALDITA
Subscribe to:
Posts (Atom)